Πως κοιμόμαστε λιγότερο όταν έχει πανσέληνο ανακάλυψαν
επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο της Βασιλείας, στην Ελβετία, και πως
χρειαζόμαστε περισσότερη ώρα για να αποκοιμηθούμε!
Το φαινόμενο δεν οφείλεται στον αυξημένο φωτισμό της πανσελήνου, ούτε
στη δύναμη της βαρύτητας, αλλά στο βιολογικό μας ρολόι το οποίο είναι
προσαρμοσμένο στον σεληνιακό κύκλο, αναφέρουν στην επιθεώρηση «Current
Biology».
Σύμφωνα με όσα γράφουν, εξέτασαν τον ύπνο 33 εθελοντών, διαπιστώνοντας πως όταν είχε πανσέληνο μειωνόταν κατά 30% η δραστηριότητα του εγκεφάλου που σχετίζεται με τον βαθύ ύπνο, ενώ χρειάζονταν πέντε λεπτά περισσότερο από το φυσιολογικό για να αποκοιμηθούν.
Ακόμη, σύμφωνα με το madata, κοιμόντουσαν κατά 20 λεπτά λιγότερο τις νύχτες με πανσέληνο σε σύγκριση με τις υπόλοιπες νύχτες του μήνα, ενώ είχαν και χειρότερης ποιότητας ύπνο.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την δρα Σίλβια Φρέι, από το Τμήμα Επιστημών του πανεπιστημίου, πιστεύουν ότι το φαινόμενο αυτό σημαίνει πως ο οργανισμός διαθέτει έναν εσωτερικό μηχανισμό που του επιτρέπει να «αναγνωρίζει» τις φάσεις της σελήνης.
Ο μηχανισμός αυτός εκτιμούν ότι είναι εξελικτικός: αναπτύχθηκε χιλιετίες πριν, ούτως ώστε οι πρωτόγονοι άνθρωποι να κοιμούνται πιο ελαφριά τις νύχτες με πανσέληνο και έτσι να μπορούν να προστατευθούν από τους εχθρούς τους που κυνηγούσαν στο φως του φεγγαριού.
«Τα ευρήματά μας είναι τα πρώτα που υποδηλώνουν την παρουσία στους ανθρώπους ενός εσωτερικού μηχανισμού που ρυθμίζεται με βάση τον σεληνιακό κύκλο», δήλωσε η δρ Φρέι.
«Πιστεύουμε ότι δρα σε μοριακό επίπεδο και στον εγκέφαλο, πιθανώς στον υποθάλαμο που είναι το τμήμα το οποίο ρυθμίζει το βιολογικό ρολόι μας.
Πριν από χιλιάδες χρόνια, ήταν απολύτως λογικό να μην κοιμάται κάποιος πολύ όταν είχε πανσέληνο και το φως ήταν πολύ έντονο, οπότε ήταν αυξημένος ο κίνδυνος να δεχτεί επίθεση. Για τους μακρινούς προγόνους μας, αυτό ήταν μια προστατευτική αντίδραση του οργανισμού».
Η μελέτη έδειξε ακόμα ότι στο ζενίθ της σελήνης, οι εθελοντές είχαν χαμηλότερα επίπεδα μελατονίνης στο αίμα τους. Η μελατονίνη είναι η ορμόνη που ρυθμίζει τα στάδια της αγρυπνίας και του ύπνου, και για να κοιμηθούμε αυξάνεται.
Σύμφωνα με όσα γράφουν, εξέτασαν τον ύπνο 33 εθελοντών, διαπιστώνοντας πως όταν είχε πανσέληνο μειωνόταν κατά 30% η δραστηριότητα του εγκεφάλου που σχετίζεται με τον βαθύ ύπνο, ενώ χρειάζονταν πέντε λεπτά περισσότερο από το φυσιολογικό για να αποκοιμηθούν.
Ακόμη, σύμφωνα με το madata, κοιμόντουσαν κατά 20 λεπτά λιγότερο τις νύχτες με πανσέληνο σε σύγκριση με τις υπόλοιπες νύχτες του μήνα, ενώ είχαν και χειρότερης ποιότητας ύπνο.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής την δρα Σίλβια Φρέι, από το Τμήμα Επιστημών του πανεπιστημίου, πιστεύουν ότι το φαινόμενο αυτό σημαίνει πως ο οργανισμός διαθέτει έναν εσωτερικό μηχανισμό που του επιτρέπει να «αναγνωρίζει» τις φάσεις της σελήνης.
Ο μηχανισμός αυτός εκτιμούν ότι είναι εξελικτικός: αναπτύχθηκε χιλιετίες πριν, ούτως ώστε οι πρωτόγονοι άνθρωποι να κοιμούνται πιο ελαφριά τις νύχτες με πανσέληνο και έτσι να μπορούν να προστατευθούν από τους εχθρούς τους που κυνηγούσαν στο φως του φεγγαριού.
«Τα ευρήματά μας είναι τα πρώτα που υποδηλώνουν την παρουσία στους ανθρώπους ενός εσωτερικού μηχανισμού που ρυθμίζεται με βάση τον σεληνιακό κύκλο», δήλωσε η δρ Φρέι.
«Πιστεύουμε ότι δρα σε μοριακό επίπεδο και στον εγκέφαλο, πιθανώς στον υποθάλαμο που είναι το τμήμα το οποίο ρυθμίζει το βιολογικό ρολόι μας.
Πριν από χιλιάδες χρόνια, ήταν απολύτως λογικό να μην κοιμάται κάποιος πολύ όταν είχε πανσέληνο και το φως ήταν πολύ έντονο, οπότε ήταν αυξημένος ο κίνδυνος να δεχτεί επίθεση. Για τους μακρινούς προγόνους μας, αυτό ήταν μια προστατευτική αντίδραση του οργανισμού».
Η μελέτη έδειξε ακόμα ότι στο ζενίθ της σελήνης, οι εθελοντές είχαν χαμηλότερα επίπεδα μελατονίνης στο αίμα τους. Η μελατονίνη είναι η ορμόνη που ρυθμίζει τα στάδια της αγρυπνίας και του ύπνου, και για να κοιμηθούμε αυξάνεται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου